اخبار شرکت استرالیا استاندارد AS16572018 را برای ایمنی نرده‌های کارگاه اجرا می‌کند.

تصور کنید کارگری در حال انجام تعمیرات بر روی یک سکوی مرتفع است، جایی که یک اشتباه کوچک می تواند منجر به سقوط خطرناکی شود. در چنین سناریوهایی، یک نرده محافظ محکم و قابل اعتماد به عنوان آخرین خط دفاعی برای ایمنی جان عمل می کند. در محیط های صنعتی، طراحی و نصب نرده های دستی و نرده های محافظ بسیار مهم است. آنها نه تنها به عنوان موانع فیزیکی برای جلوگیری از سقوط عمل می کنند، بلکه به عنوان اقدامات ایمنی ضروری برای محافظت از کارگران نیز عمل می کنند.

این مقاله به بررسی مشخصات کلیدی مندرج در استاندارد استرالیایی AS1657-2018 در مورد نرده های دستی و نرده های محافظ می پردازد و درک جامعی از الزامات طراحی، استانداردهای ابعادی، ظرفیت باربری و جزئیات نصب آنها برای اطمینان از ایمنی در محل کار ارائه می دهد.

ابتدا، مهم است که تمایز بین نرده های دستی و نرده های محافظ را روشن کنیم، حتی اگر عملکردهای آنها اغلب در کاربردهای عملی همپوشانی داشته باشند.

• نرده محافظ: عمدتاً برای ایجاد حفاظت از لبه در کف، سکوها یا گذرگاه ها برای جلوگیری از سقوط استفاده می شود.
• نرده دستی: طراحی شده است تا یک تکیه گاه قابل گرفتن بر روی سکوها، گذرگاه ها، پله ها یا نردبان ها ارائه دهد و به حرکت یا بالا رفتن کمک کند.

شایان ذکر است که در حالی که نرده های محافظ می توانند عملکرد نرده دستی را شامل شوند، نرده های دستی به تنهایی ممکن است تمام الزامات حفاظتی یک نرده محافظ را برآورده نکنند. بنابراین، در موارد خاص، ممکن است هر دو برای برآورده کردن نیازهای ایمنی مختلف ضروری باشند.

AS1657-2018 الزامات روشنی را برای ابعاد نرده های محافظ و نرده های دستی مشخص می کند که مستقیماً بر ایمنی و قابلیت استفاده تأثیر می گذارد.

• ارتفاع: نرده های دستی باید بین 900 میلی متر و 1100 میلی متر بالاتر از سطح زمین یا لبه پله قرار گیرند. اگر خطر سقوط قابل توجهی وجود دارد، ارتفاع نرده محافظ باید حداقل به 1000 میلی متر برای افزایش حفاظت افزایش یابد.
• مقطع دایره ای: برای نرده های دستی فلزی گرد، قطر خارجی باید بین 30 میلی متر و 65 میلی متر باشد تا از گرفتن راحت اطمینان حاصل شود.
• مقطع مربع یا مستطیل: برای نرده های دستی مربع یا مستطیل، مجموع ارتفاع و عرض باید از 70 میلی متر تا 100 میلی متر باشد که راحتی گرفتن را نیز در نظر می گیرد.
• فاصله دست: سطح بالایی یک نرده دستی باید امکان حرکت بدون مانع دست را فراهم کند، با حداقل فاصله 50 میلی متر. سطوح باید صاف و عاری از لبه های تیز یا ویژگی هایی باشند که می توانند باعث آسیب شوند.
• ساختار نرده محافظ: نرده های محافظ معمولاً از یک ریل بالایی و یک تخته پا تشکیل شده اند که هر دو موازی با زمین، گذرگاه یا سکو هستند. فاصله بین ریل زانو و زمین نباید از 560 میلی متر تجاوز کند. اگر از تخته پا استفاده می شود، فاصله بین بالای ریل زانو و بالای تخته پا نباید بیش از 450 میلی متر باشد.

تخته های پا، که به عنوان صفحه های ضربه نیز شناخته می شوند، جزء مهمی از سیستم های نرده محافظ هستند که برای جلوگیری از افتادن اشیاء و ایجاد خطرات در زیر طراحی شده اند.

• الزامات نصب: اگر فاصله بین نرده محافظ و یک سازه دائمی بیش از 10 میلی متر باشد یا خطر افتادن اشیاء وجود داشته باشد، باید یک تخته پا نصب شود.
• کنترل فاصله: فاصله بین لبه پایینی تخته پا و سطح راه رفتن باید کمتر از 10 میلی متر باشد تا از غلتیدن اشیاء کوچک جلوگیری شود.
• الزامات ارتفاع: بالای تخته پا باید حداقل 100 میلی متر بالاتر از سطح زمین باشد تا به طور موثر اشیاء در حال سقوط رایج را مسدود کند.

نرده های محافظ و نرده های دستی باید از استحکام کافی برای مقاومت در برابر ضربه های تصادفی یا سایر نیروهای خارجی برخوردار باشند. AS1657-2018 الزامات خاصی را برای ظرفیت باربری مشخص می کند.

• بار استاتیک: نرده های محافظ باید در برابر بار نقطه ای 600 نیوتن یا بار خطی 350 نیوتن بر متر، که به سمت بیرون یا پایین اعمال می شود، مقاومت کنند. تحت این بارها، تغییر شکل الاستیک سیستم نباید از 100 میلی متر تجاوز کند.
• بارهای دیگر: نیروهای اضافی، مانند بارهای باد، نیز باید در طراحی در نظر گرفته شوند.
• بار تخته پا: تخته های پا باید در برابر نیروی افقی 100 نیوتن مقاومت کنند، با تغییر شکل الاستیک محدود به 30 میلی متر. فاصله بین لبه داخلی تخته پا و لبه سکو نباید از 10 میلی متر تجاوز کند تا از محصور شدن موثر اشیاء اطمینان حاصل شود.

فراتر از الزامات ابعادی و بار، عوامل زیر باید در هنگام طراحی و نصب نرده های محافظ و نرده های دستی در نظر گرفته شوند:

• انتخاب مواد: موادی با استحکام و دوام کافی، مانند فولاد یا آلومینیوم را انتخاب کنید و مقاومت در برابر خوردگی را برای محیط های مختلف در نظر بگیرید.
• روش های اتصال: از تکنیک های اتصال قابل اعتماد مانند جوشکاری یا پیچ و مهره برای اطمینان از پایداری ساختاری استفاده کنید.
• تصفیه سطح: از پوشش های محافظ، مانند رنگ یا گالوانیزه، برای افزایش دوام و زیبایی شناسی استفاده کنید.
• کیفیت نصب: مشخصات و استانداردهای طراحی را با دقت دنبال کنید تا از تراز، فاصله و تراز مناسب اطمینان حاصل شود.
• بازرسی های منظم: بررسی های دوره ای را برای شناسایی و رسیدگی به خطرات احتمالی ایمنی انجام دهید.

در حالی که AS1657-2018 دستورالعمل های فنی جامعی را ارائه می دهد، کاربردهای عملی ممکن است به ملاحظات اضافی نیاز داشته باشند.

• طراحی انسان محور: در صورت امکان، راحتی و جذابیت بصری را بهینه کنید، بدون اینکه ایمنی به خطر بیفتد.
• محیط های خاص: برای محیط های خورنده، با دمای بالا یا دمای پایین، مواد و درمان های مناسب برای این شرایط را انتخاب کنید.
• دسترسی: در فضاهای عمومی، ویژگی های دسترسی را برای تطبیق با افراد دارای معلولیت ادغام کنید.

نرده های دستی و نرده های محافظ برای ایمنی در محل کار حیاتی هستند. پایبندی به AS1657-2018 در حالی که نیازهای عملی را در نظر می گیرید، یک محیط امن را تضمین می کند. ایمنی در درجه اول اهمیت قرار دارد و توجه به جزئیات کلیدی است. با ادغام ایمنی در هر جنبه از طراحی و نصب، محل های کار می توانند به قابلیت اطمینان و حفاظت واقعی دست یابند.